آدمیان در این دنیا در کنار هم زندگی می کنند همه از هم ایراد می گیرند اما خود را

درست میدانند کسی نمی بخشد و حرف زدن بلد نیستن یا شاید گمان می کنند ظرفیت

انتقاد نیست.حرفها به شدت زیر ذره بین است.شاید واقعا چون آدمیان یاد گرفته اند با

 طئنه و غیر حقیقت و دروغ حرف بزنند شاید چون یا خود اینگونه اند و یا زیاد دیده اند

و جرئت اعتماد ندارند.

و اما انسانهای خوب خود را نمی بینند.کاش فقط یک ذره هم به فکر خود بودند.آنقدر

 به دلیل حرفها و کارهای دیگران خود را می آزارند که برایم عذاب آور هست.آنقدر فکر

 می کنند که به تمام وجود خود ضربه میزنند به دلیل حرفهای بیخودی که شاید واقعا فرد

 از گفتنش منظوری نداشته و یا اگر هم داشته لزومی ندارد خود را بیازاریم  مگر به چه

می رسیم.شاید رفتار هایی را بچگانه بپنداریم و به تمسخر گیریم اما ای کاش همگی بچه

بودیم اما حیف که حال بچه ها هم زود بزرگ می  شوند زود یادمیگیرند دروغ بگویند زود

اذیت می کنند زود بزرگ میشوند.کاش آدمیان عاشق بودند کاش عشق را درک میکردند و

همه همدیگر رادوست داشتند و اندک کسانی که این گونه اند تنها نبودند که عده ای دلسوزی

و عشقشان را به گونه ای دیگر تعبیر کنند. اما اگر قرار است آزار ببینند کاش حداقل از

 طرف عزیزانشان نباشد مفهوم عشق نیز تغییر یافته و گاهی جای خود را به  مادیت داده

 است.آیا کسی که با مادیت عشق خود را مینمایاند را می توان عاشق دانست؟ معشوق در

 اینجا چه می تواند بگوید ؟چه کند؟ هم خودش عاشق است و هم آزار می بیند.عشقش

 غیر قابل تحمل است و هم عاشقش ادعای عشق می کند.چه باید کرد؟! این فقط گوشه ای

 از مشکلات است.

کاش همه بزرگ و کوچک ، پدر و مادر و فرزند، زن و شوهر، رئیس و مرئوس، معلم

و شاگرد، استاد و دانشجو همه وهمه  بلد بودند راحت وصادقانه و با احترام با هم سخن

گویند.کاش انسانها برای هم احترام قایل بودند.

 

اما حال که نمی شود کاش یاد می گرفتند خود را نیازارند.

مشکلات انسانها را یا خرد میکند یا کم تحمل یا آستانه ی درد را بالا می بردوبه عبارتی

بی خیال می کند و یا حساس و یا نفهم

به قول یک عزیز:مگر نمی دانی بزرگترین دشمن آدمی فهم است؟ تامی توانی خر

 باش تا خوش باشی

کدام یک خوب هست را نمیدانم؟اما ای آدمیان بدانید هرطور که هست باید زندگی

 کنید پس خود را به سوی راهی سوق دهید که کمتر آزار ببینید.شاید عده ای بگویند وافعا کم

 آورده اند اما آنها نیز محبور به تحمل می شوند پس با افکار خود،خود را نیازارید.

ای آدمیان تا می توانید عاشق واقعی باشید اما خود را نیازارید

شما نیز اشتباه نکنید     عشق به آدمیان،همنوع،طبیعت،آفریده های خدا،معشوقان او..................

عشق به خود را نیز فراموش نکنید